Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΣΤΗΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ

Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης.

H J.Foster ως πόρνη στο Taxi Driver
Αν ψάξετε στο διαδίκτυο πως ντύνονταν οι πόρνες την δεκαετία του 70, θα έχετε μία έκπληξη: ακριβώς όπως ντύνεται σήμερα μεγάλος αριθμός κοριτσιών το καλοκαίρι. Αν θυμηθείτε πως ήταν τα ρούχα που οι νέοι άνδρες πέταγαν ως άχρηστα κουρέλια στα σκουπίδια 30-40 χρόνια πριν, και πάλι θα έχετε μία έκπληξη: σήμερα αυτά τα κουρέλια πωλούνται σε πανάκριβες τιμές στα πιο καλά καταστήματα.

Συμπέρασμα: Η ενδυμασία που είχαν οι πόρνες έγινε η καθημερινή αμφίεση των 'καθώς πρέπει' κοριτσιών του σήμερα, και τα ρούχα που παλιά τα πετάγαμε ως άχρηστα, σήμερα τα αγόρια τα πληρώνουν ακριβά για να τα φορέσουν.

Εάν όλα αυτά δεν είναι η 'αντιστροφή της Πυραμίδας', εάν δεν είναι η ανατροπή κάθε αισθητικής και ηθικής, τότε τι είναι;

Αυτός ο τρόπος ντυσίματος καταδεικνύει την ύπαρξη σοβαρού προβλήματος σε πέντε τομείς:

Στην αισθητική αντίληψη:  Η όλη αισθητική καλλιέργεια που έχουν πολλές κοπέλες εστιάζεται στο να διαθέτουν καλλίγραμμα γυμνά πόδια. Δηλαδή, η έννοια του κάλλους έχει περιοριστεί μέσα σε καθαρά υλικά και σεξουαλικά πλαίσια, και πέραν αυτών δεν έχουν καμία άλλη βαθύτερη ιδέα για αυτή την έννοια.

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Μετάφραση  Θεόδωρος  Λάσκαρης

Από το βιβλίο της Juliet B. Schor (καθηγήτριας  κοινωνιολογίας και οικονομικών στο Boston College και στο πανεπιστήμιο του Harvard) ) 'The Overworked American: The Unexpected  Decline  Of  Leisure' ( O υπερεργαζόμενος Αμερικάνος: η  μη αναμενόμενη  μείωση του ελεύθερου χρόνου)

η μεσαιωνική εποχή
"Ο εργαζόμενος θα αναπαυθεί για αρκετό χρόνο το πρωί• μεγάλο μέρος της ημέρας θα περάσει πριν να έλθει στην εργασία του• μετά πρέπει να  πάρει το πρωινό του σαν να μην το είχε πάρει στην συνηθισμένη ώρα του ή διαφορετικά θα υπάρχουν μούτρα και γκρίνια• όταν φθάσει η ώρα θα εγκαταλείψει το φορτίο του στην μέση του δρόμου και οτιδήποτε κάνει θα το αφήσει όπως είναι, παρόλο που πολλές φορές χαλάει πριν να επιστρέψει• δεν μπορεί να αγνοήσει το γεύμα του, οποιοσδήποτε κίνδυνος και αν απειλεί το έργο του. Το μεσημέρι πρέπει να πάρει έναν υπνάκο, και το απόγευμα ένα ποτάκι, που θα διαρκέσει μεγάλο μέρος της ημέρας• και όταν το βράδυ έρχεται η ώρα, πετά τα εργαλεία του και αφήνει την εργασία σε οποιαδήποτε κατάσταση ή ανάγκη βρίσκεται." James Pilkington, επίσκοπος του Durham, 1570.

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Ο "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ" ΑΝΘΡΩΠΟΣ

             
Γράφει  ο  Θεόδωρος  Λάσκαρης

Joachim Wtetael, H Χρυσή Εποχή
Στην εποχή μας, είναι προτιμότερο να σε πουν χαζό, παρά «μη προοδευτικό άνθρωπο». Θεωρείται πλέον η ύψιστη των ύβρεων, ο πιο ταπεινωτικός προσδιορισμός. Ο ''μη προοδευτικός άνθρωπος'', αντιμετωπίζεται σαν να είναι μέλος μιας αιρετικής σέκτας. Πρέπει λοιπόν να ερευνήσουμε, εάν το εννοιολογικό περιεχόμενο που αποδίδεται στην λέξη 'πρόοδος', υπήρχε από πάντα ή είναι μία δημιουργία της νεωτερικής εποχής.

 Οι φιλοσοφικές και υπαρξιακές έννοιες με τις  οποίες είναι συνδεδεμένος αυτός ο όρος , είναι γνωστό ότι εμφανίζονται για πρώτη φορά μετά την Αναγέννηση, και συμπίπτουν με την εμφάνιση του προτεσταντισμού. Λαμβάνουν  δε πιο σαφή έννοια και σημαντικότητα με την έλευση του Διαφωτισμού. Στην αρχαιότητα όμως επικρατούσε η ακριβώς αντίθετη άποψη: οι άνθρωποι γνώριζαν την ύπαρξη ενός θαυμαστού παρελθόντος, ενώ το μέλλον το θεωρούσαν αβέβαιο και την πορεία της ανθρωπότητας να τείνει προς την παρακμή και την βαρβαροποίηση.

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ = ΗΛΙΘΙΟΣ


Γράφει ο  Ιωάννης  Αυξεντίου


Δυστυχώς στην εποχή μας, η νοοτροπία και η ικανότητα αντίληψης μεγάλου αριθμού ακαδημαϊκών, οδηγεί στο να ταυτιστεί η λέξη ακαδημαϊκός με τη λέξη ηλίθιος. Αναφέρομαι σε πολλούς ακαδημαϊκούς του θεωρητικού πεδίου. Πάνε οι εποχές, πριν το 1960, που μεγάλα και διεισδυτικά μυαλά στόλιζαν τις καθέδρες των μεγάλων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων.


Έτυχε να παρακολουθήσω μία εκπομπή στην  Ελληνική τηλεόραση  κατά την διάρκεια της οποίας, ένας καθηγητής αναφερόμενος σε κάποια κοινωνικά φαινόμενα, δήλωσε ότι πίσω από αυτά δεν πρέπει να βλέπουμε κάποιο «προμελετημένο σχέδιο», αλλά να τα αντιλαμβανόμαστε απλώς σαν «τάσεις που αναπτύσσονται μέσα στις εξελισσόμενες κοινωνίες». Φυσική η δήλωση του: εάν έλεγε κάτι διαφορετικό δεν θα μπορούσε να σταθεί μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο, ντόπιο και διεθνή. 

Έτσι τους μαθαίνουν να σκέπτονται τα πεφωτισμένα συγγράμματα που λαμβάνουν από την εσπερία. Βέβαια ακόμη πιο λυπηρό είναι το γεγονός, ότι αυτές τις απόψεις δεν τις υποστηρίζουν μόνον για να διατηρούν ένα καλό ''ακαδημαϊκό όνομα'', αλλά τις πιστεύουν κιόλας.