Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

ΚΑΡΛ ΠΟΠΠΕΡ: Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ

Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν

Ο Καρλ Πόππερ ήταν ένας από τους πατέρες του σύγχρονου φιλελεύθερου κινήματος. Στα νιάτα του υπήρξε μαρξιστής και από μερικούς θεωρείται μέλος της σχολής της Φραγκφούρτης. Σε αυτόν, ουσιαστικά, βασίζεται η σύγχρονη πολιτική που ακολουθείται στη Δύση. Μεταξύ άλλων δίδαξε τον Τζορτζ Σόρος όταν αυτός σπούδαζε στο London School of Economics. Τα ιδρύματα της «ανοικτής κοινωνίας» τα οποία ο Σόρος μετά μανίας ανοίγει βασίζονται στις θεωρίες του Πόππερ.

Παρακάτω θα εξετάσουμε τα βασικά σημεία της σκέψης τους.


Ενάντια στην Ιστορία:

Ο Iστορικισμός είναι μία μέθοδος επαγωγής, βάσει της οποίας μπορεί κάποιος να κατανοήσει το παρόν και να κάνει προβλέψεις για το μέλλον, συγκεκριμένα για την ανθρώπινη κοινωνία. Ουσιαστικά πρόκειται για παρατήρηση των ανθρωπίνων κοινωνιών, μέσα στην ιστορία, ώστε να κατανοηθεί ο τρόπος λειτουργίας τους. Ο Πόππερ βρίσκεται φανατικά απέναντί του. Η κριτική του βασίζεται στην πολυπλοκότητα των ανθρωπίνων κοινωνιών και τη δυσκολία λειτουργίας κοινωνικού πειράματος, καθώς και ότι η επαγωγή δεν συμβαδίζει με την επιστημονική μέθοδο, θεωρώντας όλα τα γεγονότα της ιστορίας μεμονωμένα, αποτελέσματα της τύχης και άρα ασύνδετα μεταξύ τους.

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΑ ΡΕΥΜΑΤΑ


Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης


Ασφαλώς, έχετε νοιώσει την εμπειρία να περπατάτε και, ξαφνικά, να νοιώσετε ένα ρεύμα αέρα, το απρόσμενο φύσημα  ενός ανέμου, να σας παρασέρνει και να σας τυλίγει. Αν μάλιστα αυτό το ρεύμα είναι δυνατό, μπορεί ακόμη και να σας κάνει να αισθάνεστε ότι μόλις που τα πόδια σας ακουμπάνε στο έδαφος.

Ο πολιτισμικός πόλεμος που δημιούργησε τα ήθη και τις κοσμοθεωρίες της μοντέρνας και μεταμοντέρνας εποχής, βασίστηκε ακριβώς επάνω στην δημιουργία ρευμάτων, όχι φυσικά ανέμου, αλλά φιλοσοφιών, ιδεολογιών, τεχνών, ψυχολογιών και νοοτροπιών. Αυτή η ικανότητα δημιουργίας ρευμάτων, αγαπητοί αναγνώστες, θεωρείται η «τέχνη των τεχνών και η επιστήμη των επιστημών», από εκείνους τους κύκλους που αποσκοπούσαν στην ανατροπή του Παραδοσιακού πολιτισμού.
Τα κύρια ρεύματα που δημιουργήθηκαν ως  όπλα στην υπηρεσία της αντι-παραδοσιακής δράσης κατευθύνθηκαν σε έξι τομείς:

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

H ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:



"H δημοκρατία είναι ένα ψεύτικο είδωλο, 
τίποτε άλλο παρά μια πιασάρικη λέξη 
και αυταπάτη των κατώτερων τάξεων,
των οραματιστών και των πολιτισμών 
που πεθαίνουν"
H.P.Lovecraft


Όπως υποδεικνύει ο τίτλος, το άρθρο αυτό ασχολείται με την υποκρισία της Δημοκρατίας. Οι αναγνώστες του Θεόδοτου πρέπει πλέον να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις ώστε να μπορούν να παρατηρούν τα σημάδια υποκρισίας των δημοκρατικών πολιτικών ή γενικά παθιασμένων δημοκρατικών πολιτών. Αυτή η υποκρισία θα αναλυθεί παρακάτω, βρίσκοντας βασικούς μύθους περί των 'αγαθών΄ της δημοκρατίας και μέσω κοινής λογικής θα γίνει προσέγγιση τέτοια ώστε να φανερωθούν τα λάθη στη λογική τούτη.



Η Δημοκρατία ενώνει:

Αυτός είναι ο πιο πολυχρησιμοποιημένους από τους μύθους του πολιτεύματος. Βασικό πιστεύω του δημοκρατικού ιδεώδους ήταν και παραμένει η πεποίθηση ότι το πολίτευμα αυτό ενώνει το λαό. Άμα όμως κάποιος παρατηρήσει τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση, δεν θα είναι δύσκολο να προσέξει το χάος που επικρατεί γύρω του. Υπάρχουν μόνο ομάδες, όλες οι ιδέες περί ουσιαστικής εθνικής ενότητας (δηλαδή ο κάθε Έλληνας να είναι πρώτα από όλα Έλληνας, και μετά ότι άλλο θέλει) κοροϊδεύονται για χάρη της ελευθερίας της σκέψης, ή αλλιώς τις ιδεολογίες. Ένα από τα μεγάλα προβλήματα των δημοκρατικών λαών είναι πως έχουν απωλέσει τη γενική τους ταυτότητα, ώστε να μην νοιώθουν κοντά με τον γείτονα τους, παρά μόνο με τον ομοϊδεολόγο τους. Αυτές οι ομάδες, έχουν επίσης και αντί-ομάδες οι οποίες δρούνε εναντίον των ομάδων, είτε φανερά είτε κρυφά. Οπότε χωριζόμενοι οι κάτοικοι σε παρατάξεις μάχονται «ενωμένοι» μεταξύ των συμπολιτών τους για ιδεολογικές διαφορές. 

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ

 
Άρθρο του  Don Curzio Nitoglia
Μετάφραση  Ιωάννης  Αυξεντίου


Μελετώντας τις ρίζες της νέο-φιλελεύθερης ιδεολογίας συναντάς, κατά την πορεία της ανθρώπινης σκέψης, διάφορα κινήματα, που χαρακτηρίζονται από την εξύψωση της ελευθερίας νοούμενης ως τελικός και απόλυτος σκοπός, και όχι ως μέσον.
Σε προηγούμενα άρθρα εξέτασα τον νομιναλισμό του Όκαμ, την Σχολή της Οξφόρδης, που άρχισε με τον Μπέικον την παράδοση του εμπειρισμού, η οποία  επικράτησε στην Αγγλία και γέννησε την Βρετανική Διαφωτιστική αισθησιαρχία του 18ου αιώνα (Locke, Hume, Berkeley, A. Smith, Bentham, Stuart Mill, Ricardo), άμεσος πρόγονος του φιλοσοφικού  φιλελευθερισμού του 19ου αιώνα και του οικονομικού φιλελευθερισμού του εικοστού αιώνα.

Από το ελεύθερο πνεύμα\σκέψη\έρωτα στον φιλελευθερισμό. Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ: 1) στο ''ελεύθερο πνεύμα'' 2) στην ''ελεύθερη σκέψη'' 3) στον ελευθεριασμό 4) στον ''ελεύθερο έρωτα'', για να φθάσω 5) στον κοινωνικό –οικονομικό\φιλελευθερισμό. Βλέποντας τα καλύτερα το ένα μετά το άλλο, θα ανακαλύψουμε ότι ελεύθερο πνεύμα\σκέψη\έρωτας  και ελευθεριασμός είναι η πηγή και η ψυχή του φιλελευθερισμού και του Αμερικανικού νέο-συντηρητισμού, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα κοινό με την υγιή σκέψη, την ορθή φιλοσοφία, την ορθόδοξη θεολογία, την παραδοσιακή πολιτική φιλοσοφία και την Θεϊκή αποκάλυψη, που περιέχεται στην Αποστολική παράδοση και την Αγία Γραφή, ερμηνευμένες από την Εκκλησία.

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Γράφει ο Alex Synodinos


πιστέψτε το ή όχι έχουν και ιστοσελίδα
Έχετε παρατηρήσει ποτέ την τεράστια διαφορά μεταξύ των θέσεων των ψηφοφόρων και των εκάστοτε ηγεσιών που ψηφίζονται από αυτους; Τώρα θα πειτε: σώπα ρε Alex, σπουδαία ανακάλυψη έκανες, λες και δεν ξέρουμε πως οι πολιτικοί άλλα λένε και άλλα κάνουν. Όχι δεν εννοώ αυτό, εννοώ κάτι πολύ πιο νοσηρό και σύνθετο.


Ας ξεκινήσω με ένα παράδειγμα, πριν κάτι μήνες, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας και επικεφαλής του συντηρητικού κόμματος της χώρας νομιμοποίησε το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων. Ασφαλώς το κόμμα του αντέδρασε έντονα και αντέδρασαν και οι ψηφοφόροι του. Οι αντιδράσεις είναι τέτοιες που τα μεσαία στελέχη και οι ψηφοφόροι του κόμματος μεταφέρθηκαν μαζικά στο UKIP. Kαι πείτε ότι θέλετε για τους Άγγλους και τις υποτιθέμενες σεξουαλικές τους προτιμήσεις, αλλά ως φαίνεται δεν είναι διατεθειμένοι να καταπιούν τέτοιες καταστάσεις.


Ο Cameron παραξενεύτηκε από αυτή την αντίδραση, δήλωσε πως δεν κατανοεί γιατί υπήρξε τέτοια αρνητικότητα από στελέχη και ψηφοφόρους του κόμματος είπε επίσης πως θέλει να εξάγει τον γάμο των gay και σε άλλες χώρες  και τόνισε πως είναι υπερ των gay γάμων ακριβώς επειδή είναι συντηρητικός  ( σοβαρά το είπε αυτό…